دكتر گفت : آرامبخشهايت را خورده اي ؟

غيرتي شدم و گفتم : با لبان محبوبِ من چه كاری داري؟! ...

     بعضے ها رُو بایَد اَز تو رُویاتْ بــِڪِشے بیرون

        مُحڪَمْ بَغَلِشْ ڪُنے،

                 بَعد آروم دَرِ گوشِش بــِگے :

                             آخِــﮧ تُو چــِرا واقِعے نیستے لامَّصَبـْ. . . ؟

تقصیر از من است ...

     آن زمان که گفتی ...

         قول بده همیشه کنارم بمانی ...

             یادم رفت بپرسم ...

                  کنار خودت یا خاطره هایت !!!